کد مطلب:261589 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:227
عبادت امام
امام عسكری (علیه السلام) همانند پدران گرامی خویش در كوچه به عبادت خدا، نمونه و بی نظیر عصر خود بودند. به هنگام نماز از هر كاری دست می كشید و چیزی را به نماز مقدم نمی كرد.
ابوهاشم جعفری می گوید: خدمت امام عسكری (علیه السلام) شرفیاب شدم. امام مشغول نوشتن چیزی بود. وقت نماز فرا رسید. امام، نوشته را در كنار گذاشت و به نماز ایستاد.
چگونگی عبادت امام، دیگران را به یاد خدا می انداخت و گاهی افراد گمراهی را اساسا عوض می كرد و به راه خدا می آورد.
زمانی كه امام عسكری (علیه السلام) در زندان صالح بن وصیف
[ صفحه 28]
بود، برخی از عباسیان از زندانبان خواستند بر امام سخت بگیرد و او، دو نفر از بدترین مأموران خود را بر امام گماشت؛ اما آن دو نفر در اثر معاشرت با امام (علیه السلام)، دگرگون شدند و در عبادت و نماز به مرحله ای عظیم رسیدند.
روزی زندانبان، آن دو نفر را فرا خواند و گفت: وای بر شما، چرا این گونه شده اید و رفتارتان تغییر كرده است؟»
گفتند: ما چه بگوییم، این مرد زندانی، روزها روزه است، همه ی شب به عبادت می ایستد، به غیر عبادت، سخن نمی گوید و مشغول نمی شود و چون به ما نظر می افكند، ما را لرزه می گیرد و كنترل خود را از دست می دهیم.
[ صفحه 29]
ابوهاشم جعفری می گوید: خدمت امام عسكری (علیه السلام) شرفیاب شدم. امام مشغول نوشتن چیزی بود. وقت نماز فرا رسید. امام، نوشته را در كنار گذاشت و به نماز ایستاد.
چگونگی عبادت امام، دیگران را به یاد خدا می انداخت و گاهی افراد گمراهی را اساسا عوض می كرد و به راه خدا می آورد.
زمانی كه امام عسكری (علیه السلام) در زندان صالح بن وصیف
[ صفحه 28]
بود، برخی از عباسیان از زندانبان خواستند بر امام سخت بگیرد و او، دو نفر از بدترین مأموران خود را بر امام گماشت؛ اما آن دو نفر در اثر معاشرت با امام (علیه السلام)، دگرگون شدند و در عبادت و نماز به مرحله ای عظیم رسیدند.
روزی زندانبان، آن دو نفر را فرا خواند و گفت: وای بر شما، چرا این گونه شده اید و رفتارتان تغییر كرده است؟»
گفتند: ما چه بگوییم، این مرد زندانی، روزها روزه است، همه ی شب به عبادت می ایستد، به غیر عبادت، سخن نمی گوید و مشغول نمی شود و چون به ما نظر می افكند، ما را لرزه می گیرد و كنترل خود را از دست می دهیم.
[ صفحه 29]